کد مطلب:188870 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151

راه غلبه بر خشم
امام باقر (ع) برای پیروز شدن انسان بر خشم خویش و فرو نشاندن توفان ویرانگر غضب، با توجه به خصلت های روانی انسان رهنمودهایی داده و فرموده است.

انسان گرفتار غضب می شود و چه بسا آرام نشود تا داخل آتش شود (یعنی غضب بر او چیره شده و دست به اعمالی می زند كه جهنمی می شود) پس هر گاه فردی نسبت به گروهی خشمگین شد، در صورتی كه آن فرد ایستاده است، به سرعت موقعیت خویش را تغییر داده و بر زمین بنشیند، زیرا این كار هجوم شیطان را از او دور می سازد (و او تسلط بر خویش پیدا می كند) و هر فردی كه بر



[ صفحه 297]



خویشاوندان و یكی از نزدیكان خانواده اش خشمگین شد، كسی كه مورد خشم قرار گرفته است به فرد خشمگین نزدیك شده و او را نوازش دهد، زیرا نزدیكان رحمی با این شیوه آرامش می یابند. [1] .

امام (ع) در روایتی دیگر می فرماید: خشم و غضب، شراره ای شیطانی است كه در قلب فرزند آدم زبانه می كشد و هنگامی كه كسی خشمگین می شود، چشمانش سرخ و رگ های گردنش متورم می گردد و شیطان در وجودش راه می یابد. پس هر گاه بیم آن یافتید كه خشم بر شما چیره شود بر زمین نشینید، زیرا فشار و هجوم شیطان با این شیوه، كاسته می شود. [2] .


[1] ذكر الغضب عند ابي جعفر (ع) فقال: ان الرجل ليغضب فما يرضي ابدا حتي يدخل النار، فايما رجل غضب علي قوم و هو قائم فليجلس من فوره ذلك فانه سيذهب عنه رجز الشيطان، و ايما رجل غضب علي ذي رحم فليدن منه فليمسه، فان الرحم اذا مست سكنت. اصول كافي 2 / 302.

[2] عن أبي جعفر (ع): ان هذا الغضب جمرة من الشيطان توقد في قلب ابن آدم و ان احدكم اذا غضب احمرت عيناه و انتفخت اوداجه و دخل الشيطان فيه، فاذا خاف احدكم ذلك من نفسه فليلزم الارض، فان رجز الشيطان ليذهب عنه عند ذلك. اصول كافي 2 / 304.